I piątki miesiąca

Nabożeństwo po Mszach Świętych o godz. 7:00 i godz. 18:30.

Warto przypomnieć co ze sobą niesie to szczególne nabożeństwo, jaka jest jego historia i co się z nim wiąże. Główna zasługa w rozpowszechnianiu się nabożeństwa do Najświętszego Serca Pana Jezusa przypada skromnej zakonnicy, św. Małgorzacie Marii Alacoque (1647-1690). W grudniu 1673 roku św. Małgorzata dopuszczona została do tego, by spoczęła na Sercu Jezusowym. Pan Jezus pokazując jej swoje Serce pełne ognia, rzekł do niej: „Moje Boskie Serce tak płonie miłością ku ludziom, że nie może dłużej utrzymać tych płomieni gorejących, zamkniętych w moim łonie. Ono pragnie rozlać je za twoim pośrednictwem i pragnie wzbogacić ludzi swoimi Bożymi skarbami”.

  1. Pan Jezus dał św. Małgorzacie Alacoque dwanaście obietnic, dotyczących czcicieli Jego Serca:
  2. Dam im łaski, potrzebne w ich stanie.
  3. Ustalę pokój w ich rodzinach.
  4. Będę ich pocieszał w utrapieniach.
  5. Będę ich pewną ucieczką w życiu, a szczególnie w godzinę śmierci.
  6. Będę im błogosławił w ich przedsięwzięciach.
  7. Grzesznicy znajdą w mym Sercu źródło i ocean miłosierdzia.
  8. Dusze oziębłe staną się gorliwymi.
  9. Dusze gorliwe prędko dojdą do doskonałości.
  10. Będę błogosławił domom, w których wizerunek Serca mojego będzie czczony.
  11. Osoby, które będą to nabożeństwo rozszerzały, będą miały imię swoje wypisane w Sercu moim.
  12. Dam kapłanom dar wzruszania serc nawet najzatwardzialszych.

 

„W nadmiarze miłosierdzia Serca mojego przyrzekam tym wszystkim, którzy będą komunikować w pierwsze piątki miesiąca przez dziewięć miesięcy z rzędu w intencji wynagrodzenia, że miłość moja udzieli łaskę pokuty, iż nie umrą w mojej niełasce, ani bez Sakramentów świętych, a Serce moje będzie im pewną ucieczką w ostatniej godzinie życia.”